Neokatechumenat w kościele św. Piotra, przy Królewskiej
W kościele pw. św. Piotra w Lublinie, przy ul. Królewskiej,
zapoczątkowana została Droga Neokatechumenalna w Polsce.
Na początku 1975 r. na zaproszenie ówczesnego rektora, jezuity o. Floriana Pełki, przyjechała do Lublina z Rzymu ekipa katechistów wędrownych z o. Alfredem Cholewińskim SJ i p. Stefano Gennarini.
Droga Neokatechumenalna, powstała w Madrycie w 1964 r., jako owoc doświadczenia dwojga świeckich Kiko Arguello i Carmen Hernandez, potwierdzonego przez lokalnego biskupa. Od 1968 r. istnieje w Rzymie. Została rozpoznana i uznana przez kolejnych papieży, począwszy od bł. Pawła VI, jako
owoc działania Ducha Świętego w Kościele współczesnym po Soborze Watykańskim II.
Stolica Apostolska zatwierdziła przed kilku laty Statuty Drogi Neokatechumenalnej i Katechezy. Dziś Neokatechumenat jest obecny na całym świecie poprzez tysiące wspólnot, seminaria misyjne, rodziny w misji, misje ad gentes i inne posługi.
Wracając do Lublina – w rezultacie cyklu katechez „u jezuitów na Królewskiej” powstała pierwsza w Polsce wspólnota neokatechumenalna, która istnieje już ponad 40 lat. W kolejnych latach katechezy były kontynuowane. Dzisiaj z kościołem pw. św. Piotra związanych jest 16 wspólnot (nie wszystkie zbierają się przy ul. Królewskiej z braku sal). W tych wspólnotach narodziło się wiele powołań kapłańskich i zakonnych, wzrasta wiele rodzin wielodzietnych, kształtuje się wiele charyzmatów i posług dla Kościoła lokalnego lubelskiego i wymiarze Kościoła Powszechnego (m.in. katechiści wędrowni, katechiści lokalni, misje rodzin, rodziny i osoby samotne w missio ad gentes, kantorzy, szafarze Najśw. Sakramentu, głoszenie ewangelii na placach miast, odwiedzanie domów). Stąd, z kościoła pw. św. Piotra, ekipy i rodziny Neokatechumenatu zaniosły orędzie Ewangelii do wielu diecezji polskich, na Ukrainę, Białoruś, Litwę, do Rosji (aż po Syberię), Gruzji, Azerbejdżanu, do Izraela, krajów Europy Zachodniej, do diecezji w USA.
Katechezy Drogi Neokatechumenalnej odbywają się regularnie dwa razy w roku: w okresie Adwentu i w okresie Wielkiego Postu, a niekiedy także w okresie po Wielkanocy. Katechezy otwarte są dla wszystkich: praktykujących i oddalonych, młodzieży, dorosłych i seniorów, dla rodzin i osób samotnych, dla wykształconych i ludzi prostych, dla bogatych i ubogich. Dobra Nowina głoszona w cyklu katechez, prosta w przekazie, oparta o Pismo Święte, przyciąga wielu oddalonych, znajdujących się w sytuacji osobistego kryzysu, poszukujących sensu życia, dotkniętych cierpieniem, oczekujących nadziei…
W centrum przepowiadania katechez Drogi Neokatechumenalnej jest Dobra Nowina o Jezusie Chrystusie, Synu Boga Ojca, który przyjmuje na siebie grzechy każdego człowieka, więcej kocha go, oddaje za niego swoje życie, przynosi przebaczenie, napełnia nadzieją, obdarza mocą i radością Ducha Świętego.
„Wiara rodzi się ze słuchania” – mówi św. Paweł.
Moc przepowiadania kerygmatu (który jest syntezą Ewangelizacji) przyciąga słuchających, którzy gotowi są rozpocząć „drogę nawrócenia” we wspólnocie, a potem powoduje ich stopniową przemianę duchową i życiową, przynoszącą konkretne owoce. Jezus jest realnie żywy, Zmartwychwstał, aby nie pozostawić człowieka w samotnym zmaganiu, tylko towarzyszyć jego życiu. Tę Dobrą Nowinę, którą członkowie wspólnot usłyszeli w odniesieniu do siebie i doświadczyli w swoim życiu, gotowi są – i to czynią – przekazać drugiemu, który jest obok nich, któremu wychodzą naprzeciw.